بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ هنگامى كه خورشيد در هم پيچيده شود،

وَ إِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ

و هنگامى كه ستارگان بى‌فروغ شوند (و سقوط كنند)،

وَ إِذَا الْجِبالُ سُيِّرَتْ

و هنگامى كه كوه‌ها روان شوند،

وَ إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْ

و هنگامى كه شتران باردار متروك شوند،

وَ إِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ

و هنگامى كه حيوانات وحشى پراكنده شوند،

وَ إِذَا الْبِحارُ سُجِّرَتْ

و هنگامى كه درياها برافروخته (و پر) شوند،

وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ

و هنگامى كه اشخاص (گروه) گروه شوند،

وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ

و هنگامى كه از دختر زنده به گور شده پرسيده شود:

بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ

»به كدامين پيامد (گناه) كشته شد؟!«

وَ إِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ

و هنگامى كه نامه‌ها (ى اعمال) گشوده شود،

وَ إِذَا السَّماءُ كُشِطَتْ

و هنگامى كه پرده از (حقايق) آسمان برداشته شود،

وَ إِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ

و هنگامى كه دوزخ شعله‌اى فروزان شود،

وَ إِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ

و هنگامى كه بهشت نزديك شود،

عَلِمَتْ نَفْسٌ ما أَحْضَرَتْ

(در آن روز، هر) شخص مى‌داند آنچه را كه حاضر كرده است.

فَلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ

و سوگند ياد مى‌كنم به (سيارات) بازگردنده!

الْجَوارِ الْكُنَّسِ

روان شده پنهان شونده،

وَ اللَّيْلِ إِذا عَسْعَسَ

و سوگند به شب، هنگامى كه روى آورد و برگردد (و به آخر رسد)!

وَ الصُّبْحِ إِذا تَنَفَّسَ

و سوگند به بامداد، هنگامى كه بدمد!

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ

قطعا آن (قرآن) سخن فرستاده ارجمند (جبرئيل) است.

ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ

كه قدرتمند [و] داراى جايگاهى نزد صاحب تخت (جهاندارى و تدبير هستى) است.

مُطاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ

كه در آنجا (در ميان فرشتگان، فرمان او) اطاعت شده [و] درستكار است.

وَ ما صاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ

و همنشين شما (پيامبر) ديوانه نيست.

وَ لَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ

و بيقين او را در افق روشن ديده است.

وَ ما هُوَ عَلَي الْغَيْبِ بِضَنِينٍ

و او نسبت به (بازگويى اخبار) نهان بخيل نيست.

وَ ما هُوَ بِقَوْلِ شَيْطانٍ رَجِيمٍ

و آن (قرآن) سخن شيطان رانده شده نيست.

فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ

پس به كجا مى‌رويد؟!

إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِينَ

آن (قرآن) جز يادآورى براى جهانيان نيست،

لِمَنْ شاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ

براى كسى از شما كه بخواهد به (راه) راست برود.

وَ ما تَشاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ

و (چيزى) نمى‌خواهيد، مگر آنكه خدايى كه پروردگار جهانيان است بخواهد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

به نام خداى گسترده مهر مهرورز

يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ

اى جان آرام يافته!

ارْجِعِي إِليٰ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً

به سوى پروردگارت باز گرد در حالى كه (تو از او) خشنودى [و] مورد رضايت (او) هستى،

فَادْخُلِي فِي عِبادِي

پس در (سلك) بندگان (ويژه) من در آى،

وَ ادْخُلِي جَنَّتِي

و در بهشت من وارد شو!